Haftaiçi fırsat bulamadım malesef...Yoğun bir hafta arasında güzel şeyler de olmuyor değil:) Anlattığımda bu mu yani diyebilirsiniz ama ben çoğunuzun ilkokul yıllarına döneceğine eminim:)
Haftaiçi sevgili kurumumuz eksiklerimizi giderdi,kalem,yapışkanlı not kağıdı :P(post-it),fosforlu kalem,daksil,bant, makas vs...rengarenktiler ve yeni yeni kokuyorlardı:)
Ahhh o kırtasiye kokusu....
Kimler hatırlıyor??Tembeller,okulu sevmeyen yaramazlar çıkacak ortaya:P
93'te ilkokula başladım ve okulumuzun hemen karşısında küçük bir kırtasiyeci vardı,yaşlı bir amca işletirdi.
Onun dükkanına girdiğim zamanları kokusuyla hatırlıyorum..Tatlı tatlı,şeker gibi kokardı belki de sattığı silgilerden:) ARI MAYA'lı kokulu silgiler..Pempe,sarı,yeşil...
Kim bu silgiyi kullanırken ısırmak istemedi ki !!mmmmmmm :))
Kokulu silgiler zarar veriyormuş güya,valla ben bi zararını görmedim..Hatta zaman gittikçe kötüleşirken, nesiller daha da bozulurken belki de tek sorumlu o silgileri yasaklayanlardır:)
Belki de maharet o silginin kokusundadır..
Bizde ve bizden önceki nesillerin maşallahı var diye düşünüyorum:)
Teknoloji kırtasiyelere de girdi tabi:)Endüstriyel gelişim ürün çeşitliliğini artırdı.
HATIRLAYAN VAR MI,nasıl anlatsammmm,katlı katlı,birbirine geçirmeli silgileri?bizim dönemde çıktı sanırım bunlar,yanılıyorsam eskiler düzeltsin:)ooff ne havalıydı ama:P
Bir o kadar da rahatsız(bana göre), defterimi az mı yırttım bunlarla silmeye uğraşırken...
Bi örneği aşağıda:)
Ozamanlar bu çizgi kahramanlar yoktu,daha sade daha güzeldi bizimkiler:)
25 yaşındayım ve okula başladığım ilk günden itibaren her sene yaptığımız kırtasiye alışverişlerinin doyumsuz tadını hala hatırlıyorum..O günlerden bir alışkanlık olmuş, bir sevda yerleşmiş içime..Kitap, defter sevgisi..Ve elbette yeni defter,kitap kokusu, hala da koklarım yeni aldığım kitabı defteri..
Liseyi bitirene kadar aynı yerden alışveriş yapttık,1.sınıftan itibaren gelip giderken bir kitap almışım,hesaba yazdırmışım,1 kitap 1 hesap..(şimdilerde nerdeee kredi kartı bulundu samimiyet bozuldu:P)
Okumayı zor sökmüşüm ben sanırım ondan okuma hırsım,
Kaçanı kovalamak misali :)))
Kalem kılıçtan keskindir diye öğrendik biz,en içten Ne Mutlu Türküm Diyerek ANDIMIZI okuyan son nesildik,Bunu bir faşist olarak değil Atatürk'ün milliyetçilik anlaşına göre söyledik(bu topraklarda yaşayan ve bu ülkenin vatandaşı olan,vatanını seven herkes Türk'tür, ırk ya da köken değil )belki de ben duygusal davranıyorum fakat dokunuyor şimdikilerin hali,bilinçsizliği,tarih bilmeyişi..NEYSE...
Çocukken daha başka olsa da o kokular hala mutlu etmeye yeter beni..Her sene eylülde okullar açılırken ben de girerim bir kırtasiyeye,en az bir defter bir kalem alırım,alışkanlık işte..
O renkli kağıtlar,binbir çeşit kalemler,boyalar,defterler arasında gezmek, onlara dokunmak çocukluğuma yolculuk yapmak gibi..
Eskiye rağbet olsa bit pazarına nur yağardı deseler de ÇOCUKLUK'un kendisi NUR bence.
Yediğin yemeğin, içtiğin gazozun,kokladığın silginin,arkadaşlarınla birlikte olmanın tadı bi başka değil miydi?
Daha çoook hatırlanacak şey var,burada bitireyim..Sizin eklemek istediğiniz bir şey var mı??
iyi geceler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder